Made in West-Vlaanderen - door Karel Cambien
Foto's: Nathan Mendes
KORTRIJK – In de vakantiemaanden vragen we West-Vlaamse ondernemers of decision makers hoe ze hun vakantie beleven. Vandaag bedrijfsconsulente en HR-experte Joke Adins (JA!). De focus van JA! ligt vooral op het begeleiden van bedrijven naar meer veerkracht en daadkracht bij werknemers.
Hoe ziet uw vakantie er dit jaar uit?
-Joke Adins: Dit jaar staat in het teken van spelen en leren, vallen en opstaan, ontdekken en verdiepen. Mijn vakantie beleef ik in Portugal waar ik leer surfen en bodyboarden. Het klinkt simpel: ‘Laat ons een golfje pakken’. Maar dat is het niet. Het is een ontmoeting met jezelf, met hoogtes en laagtes. Zonder franjes, maar puur jezelf. Ik bots er elke keer op mijn grenzen. Zowel van mijn hoofd als van mijn lichaam. Wat ik wil, is niet wat gebeurt. Ik leer rekening te houden met de zee, met de kracht van de golven, met de stromingen en met de wind. Soms is de zee woest en wild, schuimt ze onbeschaamd en onbesuisd, een zeldzame keer is ze rimpelloos en glad als een spiegel. Als je anderen ziet dansen doorheen de golven, gewichtloos en gracieus, dan wil je dit zelf ook moeiteloos nadoen. Niet dus .Het is ploeteren en beulen, je angst opzij zetten en voluit in grote golf duiken, het gevoel hebben van in een wasmachine terecht te komen en uitgeteld en verzopen op het strand te landen. En dan toch is er dat ene moment, waar alles wel klopt, dat je in verrukking brengt. Het geeft me de flow waar ik zo van hou. Het speelse en spontane in mezelf komt wakker. Ik geniet ervan om terug het kind in mij te ontdekken. Al spelend leren, of lerend spelen. Onbevangen en vrijmoedig. Het maakt me vrij en moedig. Het verrijkt me in zoveel meer opzichten dan alleen maar het surfen an-sich. Surfen daagt me uit om echt in het ‘nu’ te zijn, bij mezelf, uit het hoofd en in het lijf. Het is in de beleving en in het leven duiken. Letterlijk en figuurlijk.
Wat is een ideale vakantiedag?
-Gedurende het laatste jaar ervaarde ik dat de tijd tegelijkertijd in een oogwenk voorbijvloog én stierlijk traag voorbijgleed. Ik miste pit en leven. Het ontbrak me aan nieuwe ervaringen, impressies en ontmoetingen. Soms zat er te weinig kleur, smaak en vorm in de dagen. Daarom heb ik mezelf voorgenomen om elke dag een nieuwe herinnering te creëren. Voor mij maakt een vakantiedag of een werkdag hierin geen verschil. Ik gun het mezelf dat ik elke dag verrijk met een ervaring, dat elke dag de moeite is om over te vertellen en dat je elke dag het leven kan koesteren.
Wat is uw droombestemming?
-Portugal. Ruw. Ruig. Rauw. Ongerept. Puur. Eerlijk. Eenvoud. Dat zijn de woorden die bij mij opkomen als ik aan Portugal denk. De ongerepte natuur is adembenemend mooi. Om elke hoek wacht een verrassing. Een betoverend zicht. De kleurschakeringen van de zee verwonderen me keer op keer. Het schouwspel van de wolken verveelt me nooit. De heldere sterrenhemel, dit jaar vol vallende sterren, bekoort me mateloos. De kleine stadjes. Het eerlijke eten. De cultuur en de gastvrijheid. Het heeft werkelijk alles waar ik van hou.
Heb je enkele leuke adresjes dicht bij huis?
-Ik heb deze zomer met mijn dochter Paradise, de cultuurwandeling in Kortrijk, gewandeld. Je herontdekt je eigen stad. Dit in combinatie met de prachtige kunstwerken die geëxposeerd worden op unieke plekken.
Welk boek neemt u door op vakantie?
-Normaal neem ik altijd wel wat vakliteratuur mee, maar dit jaar heb ik er bewust voor gekozen om dit niet te doen. Ik heb deze vakantie een jeugdklassieker herlezen. ‘Zout op mijn huid’ van Benoïte Groult, ik heb elk woord geproefd, gesmaakt en genoten. Ook het boek ‘Wat het hart kan horen’ van Jan-Philip Sendker heeft me kunnen inspireren.
Wie zou u op uw vakantie eens toevallig willen ontmoeten?
-Voor mij is vakantie hét moment om terug te cocoonen met mensen die ik graag zie. Een diep gesprek, een lach en een traan, écht delen, ongedwongen plezier maken, een etentje, een lekkere aperitief, samen zijn en delen.
Leest u mails tijdens de vakantieweken of beantwoordt u nog alle oproepen?
-Vroeger kon ik dit veel minder loslaten. Nu heb ik een out-of-officegeïnstalleerd, en check ik dagelijks mijn mails, maar geef ik mezelf de vrijheid om enkel op de dringende zaken te antwoorden. Ik heb echt de behoefte om te deconnecteren en thuis te komen bij mezelf en mijn geliefden.
Hoe ziet uw vakantie er dit jaar uit?
-Joke Adins: Dit jaar staat in het teken van spelen en leren, vallen en opstaan, ontdekken en verdiepen. Mijn vakantie beleef ik in Portugal waar ik leer surfen en bodyboarden. Het klinkt simpel: ‘Laat ons een golfje pakken’. Maar dat is het niet. Het is een ontmoeting met jezelf, met hoogtes en laagtes. Zonder franjes, maar puur jezelf. Ik bots er elke keer op mijn grenzen. Zowel van mijn hoofd als van mijn lichaam. Wat ik wil, is niet wat gebeurt. Ik leer rekening te houden met de zee, met de kracht van de golven, met de stromingen en met de wind. Soms is de zee woest en wild, schuimt ze onbeschaamd en onbesuisd, een zeldzame keer is ze rimpelloos en glad als een spiegel. Als je anderen ziet dansen doorheen de golven, gewichtloos en gracieus, dan wil je dit zelf ook moeiteloos nadoen. Niet dus .Het is ploeteren en beulen, je angst opzij zetten en voluit in grote golf duiken, het gevoel hebben van in een wasmachine terecht te komen en uitgeteld en verzopen op het strand te landen. En dan toch is er dat ene moment, waar alles wel klopt, dat je in verrukking brengt. Het geeft me de flow waar ik zo van hou. Het speelse en spontane in mezelf komt wakker. Ik geniet ervan om terug het kind in mij te ontdekken. Al spelend leren, of lerend spelen. Onbevangen en vrijmoedig. Het maakt me vrij en moedig. Het verrijkt me in zoveel meer opzichten dan alleen maar het surfen an-sich. Surfen daagt me uit om echt in het ‘nu’ te zijn, bij mezelf, uit het hoofd en in het lijf. Het is in de beleving en in het leven duiken. Letterlijk en figuurlijk.
Wat is een ideale vakantiedag?
-Gedurende het laatste jaar ervaarde ik dat de tijd tegelijkertijd in een oogwenk voorbijvloog én stierlijk traag voorbijgleed. Ik miste pit en leven. Het ontbrak me aan nieuwe ervaringen, impressies en ontmoetingen. Soms zat er te weinig kleur, smaak en vorm in de dagen. Daarom heb ik mezelf voorgenomen om elke dag een nieuwe herinnering te creëren. Voor mij maakt een vakantiedag of een werkdag hierin geen verschil. Ik gun het mezelf dat ik elke dag verrijk met een ervaring, dat elke dag de moeite is om over te vertellen en dat je elke dag het leven kan koesteren.
Wat is uw droombestemming?
-Portugal. Ruw. Ruig. Rauw. Ongerept. Puur. Eerlijk. Eenvoud. Dat zijn de woorden die bij mij opkomen als ik aan Portugal denk. De ongerepte natuur is adembenemend mooi. Om elke hoek wacht een verrassing. Een betoverend zicht. De kleurschakeringen van de zee verwonderen me keer op keer. Het schouwspel van de wolken verveelt me nooit. De heldere sterrenhemel, dit jaar vol vallende sterren, bekoort me mateloos. De kleine stadjes. Het eerlijke eten. De cultuur en de gastvrijheid. Het heeft werkelijk alles waar ik van hou.
Heb je enkele leuke adresjes dicht bij huis?
-Ik heb deze zomer met mijn dochter Paradise, de cultuurwandeling in Kortrijk, gewandeld. Je herontdekt je eigen stad. Dit in combinatie met de prachtige kunstwerken die geëxposeerd worden op unieke plekken.
Welk boek neemt u door op vakantie?
-Normaal neem ik altijd wel wat vakliteratuur mee, maar dit jaar heb ik er bewust voor gekozen om dit niet te doen. Ik heb deze vakantie een jeugdklassieker herlezen. ‘Zout op mijn huid’ van Benoïte Groult, ik heb elk woord geproefd, gesmaakt en genoten. Ook het boek ‘Wat het hart kan horen’ van Jan-Philip Sendker heeft me kunnen inspireren.
Wie zou u op uw vakantie eens toevallig willen ontmoeten?
-Voor mij is vakantie hét moment om terug te cocoonen met mensen die ik graag zie. Een diep gesprek, een lach en een traan, écht delen, ongedwongen plezier maken, een etentje, een lekkere aperitief, samen zijn en delen.
Leest u mails tijdens de vakantieweken of beantwoordt u nog alle oproepen?
-Vroeger kon ik dit veel minder loslaten. Nu heb ik een out-of-officegeïnstalleerd, en check ik dagelijks mijn mails, maar geef ik mezelf de vrijheid om enkel op de dringende zaken te antwoorden. Ik heb echt de behoefte om te deconnecteren en thuis te komen bij mezelf en mijn geliefden.